In de filmpodcast Nooit Gezien bespreken actrice Anna Drijver, schrijver Gijs Wilbrink en filmmaker Ivo van Aart elke week een filmklassieker die één van hen nog nooit gezien heeft. Zo bespraken ze dit seizoen al kaskrakers als Gladiator, The Lord of the Rings en Indiana Jones.
Dit interview is een vervolg van het interview in onze nieuwsbrief. Wil jij ook het laatste nieuws en exclusieve interviews in je mailbox? Meld je dan hier aan. Je vindt de podcast Nooit Gezien in je favoriete podcastspeler!
Welke film zou je nu iedereen aanraden? En wat is de slechtste film die je ooit hebt gezien?
Anna: Ik zou iedereen Schindler’s List aanraden. Ik vind het goed om ieder jaar rond die tijd een WO2 klassieker te pakken, of een documentaire. Ga gewoon Schindler’s List kijken. Loop er niet voor weg, kijk het beest in de bek. En bij Scary Movie heb ik me echt verveeld.
Ivo: Ik zou Jesus Christ Superstar aanraden. Daar hebben we net een aflevering over gemaakt [in de podcast Nooit Gezien, red.]. En het is nog niet eens omdat ik het zo’n hele goede film blijk te vinden, maar omdat de film heel anders is dan wat we kennen van film. En de slechtste film, ja toch wel Scary Movie, haha. Dat was echt verschrikkelijk. Ik heb wel films waar ik heel erg boos van word. Ik kan dus heel erg boos worden van films die iedereen heel erg goed vindt, maar die eigenlijk stiekem heel erg slecht zijn. Ik heb dat nu – en misschien ga ik nu een ruzie ontketenen – maar ik heb dat met Tár.
Anna: Oh, sappig!
Ivo: Ik ben dus heel boos geworden van die film.
Anna: Maar iedereen vraagt aan mij, ‘heb je die film al gezien?’ Iedereen is lyrisch.
Ivo: Ik heb dus ook het gevoel dat mensen die film verkeerd lezen. Ik vind het dus best een problematische film, en dat had ik ook heel erg bij Joker.
Anna: Bij Joker had ik dat ook, ja. Kutfilm.
Ivo: En iedereen liep ermee weg. Bij Tár is het subtieler problematisch, maar het is er wel degelijk. Maar om dat nu slecht te noemen… Dat kan denk ik niet, want ze doen allemaal wel iets goed. The Room… maar die is leuk-slecht.
Gijs: Voor de slechtste film zou ik jullie willen aanraden om The New World te zien, van Terrence Malick, wat een drol van een regisseur. Dat is een Pocahontas-verhaal dat in zijn geheel in slow-motion is verteld, met een soort dichterlijke voice-over. Ontzettend kut.
Anna: The Tree of Life [van dezelfde regisseur, red.] kon ik ook heel weinig mee.
En wel als aanrader?
Gijs: Als een goede aanrader? Whiplash!
Anna: Ja, lekker!
Gijs: Over een jazzdrummer. Echt een moderne klassieker. Hij is net iets te nieuw om als classic te bestempelen…
Anna: Hij gaat wel een classic worden, denk ik.
Gijs: Hij is zo goed gespeeld, hij is intens. Het gaat over mentorschap, en over opgroeien, en over trauma, en elkaar afbeulen, al die dingen. En dat allemaal rondom een jazzdrumstel. Wat wil een mens nog meer?
Welk filmpersonage zouden jullie willen zijn?
Gijs: Marty McFly. In Back to the Future. Hij is gewoon cool, hij is jaren ‘80, hij heeft die Nike high-tops. Hij skate in alle drie de films, met een zwevend skateboard en een gewoon skateboard. Hij is de coole gast, hij heeft het leuke meisje. Hij is hip. Hij is ook altijd hip, hij is nooit niet hip. Als je nu in een Marty McFly outfit over straat zou lopen dan zouden mensen het nog steeds cool vinden.
Anna: Ik Han Solo, uit Star Wars. Coolness, grappig. Het ruimteschip, Chewbacca erbij, strak broekje. Ik ben Han Solo hoor.
Ivo: De T-Rex uit Jurassic Park.
Gijs: Met die kleine handjes?
Ivo: Jurist eten, achter een jeep aan rennen, brullen voor de maan, dat lijkt me echt heel chill.
Anna: Eenzaam wel. It’s lonely out there.
Wat is jullie grootste blunder op filmgebied, of in het filmvak?
Gijs: Dat ik niet allang het filmvak ingerold ben, haha. Dat is een misdaad tegen de mensheid.
Ivo: Ik denk steeds dat er dingen heel erg mis gaan, maar dan gaan ze niet echt mis.
Anna: Het leukst en het ergst is de slappe lach hebben. Op dat moment is alles leuk, dus je komt er niet uit. Maar het is het allerergst, dus je wilt dood, en iedereen om je heen wil ook dat je dood gaat want je houdt de boel op, dus je kunt niet verder. Dan zit je echt hele nare dingen te bedenken om uit de slappe lach te komen. Het is alsof je de slappe lach op een begrafenis hebt.
Ivo: Ik heb best wel vaak meegemaakt, wanneer ik regisseer, dat ik zo in gedachten verzonken ben dat ik tegen dingen aanloop. Maar echt constant. Bij één van de laatste projecten die ik heb gedaan filmden we in een kantoor met glazen wanden, en ik geef een laatste aanwijzing en ik loop zo vol tegen het glas.
Anna: Motorisch schakel jij een beetje uit.
Ivo: Ja. Maar meestal na het geven van de laatste aanwijzing. Dat gebeurt net iets te vaak.
Gijs: Mijn grootste filmblunder is dat het mij voor deze podcast leuk leek om Scary Movie te kijken. Dat hij zowel bij Anna als Ivo onderaan de lijst belandt! Van alle films die ze hebben gezien. Hoe krijg je het voor elkaar!
Als je morgen wakker wordt en je hebt een nieuwe kwaliteit, of een nieuwe mogelijkheid, wat zou dat dan zijn?
Anna: Ik ballet. Ik ben een zware amateur, maar ik heb altijd gedroomd om heel lenig te zijn. Ik ben ook afgewezen voor het conservatorium. Maar als ik ballerina-skills zou hebben en heel lenig zou zijn, dat zou ik echt leuk vinden. Ik weet niet wat ik ermee zou doen, maar dat zou ik wel leuk vinden. Dat, en echt een geweldige zangstrot. Iedereen die een geweldige zangstrot heeft en die niet elke dag zingt of een wereldster probeert te worden, die snap ik niet. Als je dat hebt, denk ik, laat je horen! Ik zou me alleen maar laten horen.
Ivo: Ik zou überhaupt heel graag muzikaal willen zijn. Ik ben zo amuzikaal als de pest en daar baal ik heel erg van, want ik zou echt heel graag een bandje willen.
Anna: Ja! Dat is ook sexy.
Ivo: Ik had een veel leukere middelbare schooltijd gehad als ik in een bandje had gezeten.
Anna: En dan gitaar?
Ivo: Ja, gitaar, en dan zingen erbij, dan ben je er al.
Anna: Drummer… maar dan zien ze je niet.
Ivo: Ja, maar dan ben je wel de rots in de branding.
Gijs: Ik ben dus zanger en gitarist (iedereen lacht). Mijn antwoord is: ik zou wakker willen worden en dan een jazzdrummer willen zijn. Heel specifiek. Maar zij laten de instrumenten gewoon zélf muziek maken. Het is zo precair hoe je hem aanraakt. Het is zo gruwelijk vet.
Heb je het weleens geprobeerd?
Gijs: Ik kan wel drummen, maar jazz vind ik echt niet te doen, nee. Maar daar ga ik een keer 10 jaar voor uittrekken.
Wat is jullie slechtste gewoonte?
Anna: Mijn slechte gewoonte is, dat ik niet kan delegeren. Als ik een keer iets aan een ander overlaat dan zit ik er eigenlijk op te wachten dat diegene iets niet goed doet. Dat is mijn slechte gewoonte. Eigenlijk wil ik alles gewoon zelf doen. En als ik dan een keer zeg, ‘ok, ga jij dat maar regelen’, zodra dat vervolgens ook maar ergens niet helemaal gelukt is, denk ik, ‘zie je wel’.
Je bent een controlfreak, eigenlijk. Dat je zelf de controle liever houdt.
Anna: Liever niet. Liever heb ik dat alles op mijn manier gewoon gefixt wordt door andere mensen (lacht). Het gaat ook vaak goed en dan denk ik, ‘oh ja, heel fijn, hartstikke leuk’, maar mijn slechte gewoonte is om te denken, ‘oh ja, zie je wel, ik had het gewoon zelf moeten doen. Dan had ik het sneller en beter gedaan’.
Ivo: Ik denk dat mijn slechte eigenschap is dat ik heel veel voor andere mensen invul over wat zij vinden, en vooral ook wat zij van mij vinden. Dus ik ben heel erg met de blik van buitenaf bezig. Ik lees altijd de recensies, bijvoorbeeld.
Gijs: O, dit probleem heb ik ook. En dan niet alleen de boekrecensies van dagbladen, maar ook alle reacties van individuele lezers op boekensites. Ik haat mezelf dan echt.
Anna: Recensies lezen is toch niet een slecht ding? Je moet het alleen weten te plaatsen. Als je het leest vanuit een basisvertrouwen, dus dat je denkt, ‘jij bent een recensent en dat is jouw verhaal, en dit is mijn verhaal’, dan heb je niets te vrezen.
Waarvoor zouden jullie in de gevangenis belanden?
Anna: Ik denk opruiing. Omdat, dingen die je zegt en die je uitdraagt, die worden tegenwoordig best wel zwaar gewogen. Ik denk dan, ‘er is vast wel ergens iets wat ik zeg…’. Net als die mensen van Extinction Rebellion, die zeggen, ‘Kom allemaal demonstreren!’, en dat je dan gearresteerd wordt. Maar een beetje onwetend hoor, het is niet dat ik echt een cause heb waarvoor ik mensen wil opruien.
Gijs: Bij mij is het een of ander technisch foutje bij de Belastingdienst, of zo. Gewoon echt een dommigheid. Een vinkje. Daarvoor ga ik 10 jaar de gevangenis in.
Ivo: Ik heb wel vaak gehad, zeker toen ik begon met filmmaken, dat we ergens draaiden waar we geen toestemming voor hadden. Dan kwam er een beveiliger of een agent en die vroeg, ‘Hebben jullie toestemming?’. En dan zeiden we altijd, ‘Ja hoor!’, en dan gingen we gewoon door met filmen. Dat werkt 9 van de 10 keer heel goed, als je maar heel zelfverzekerd zegt, ‘ja dat hebben we allemaal’, en dan gewoon weer doorgaan. Maar het gaat ooit een keer mis. En dan moet ik brommen!
Luister nu de podcast Nooit Gezien in je favoriete podcastspeler!